कबिता

परमेस्वरको बचन

बेमलमा मेल ल्याउछ
क्रोधमा शांति
आगोमा पानी जस्तो
मनमा क्रांति

फुटेकोलाई जोड्छ
फाटेको सिलाउछ
परमेस्वरको को बचन
सबैलाई मीलाउछ

निरासमा आशा
कम्जोरिमा साहस
अल्मलमा बाटो

अन्धकारमा ज्योती
जीबनको रोटी

बाच्नको लागी सहारा
सत्रृबाट बाच्ना कडा पहरा
सबैलाई समान
मूर्ख पनी बन्छ सजन
कतीअनौठो र सरल